MIJN VERHAAL

Ik studeerde af als klinisch psychoog in 2005 aan de Universiteit Gent. Na een boeiende en intense stage in het Centrum voor Psychiatrie en Psychotherapie te Pittem moest ik de moeilijke knoop doorhakken om onmiddellijk voltijds in de praktijk aan de slag te gaan of eerst nog even het academische pad verder te bewandelen. Voor dat laatste zou er waarschijnlijk geen tweede kans komen, dus verdiepte ik me de daaropvolgende jaren in de mogelijkheden en moeilijkheden van mensen om met emoties en affecten om te gaan in een doctoraatsproject aan de Vakgroep Psychoanalyse en Raadplegingspsychologie. Ondertussen liet ik ook mijn interesse in het klinisch werk niet liggen en volgde ik de postgraduaatsopleiding psychoanalytische psychotherapie vanuit Freudiaans-Lacaniaans perspectief. In 2009 rondde ik mijn doctoraat af, maar nog niet mijn academische pad. Ik bleef werkzaam aan de universiteit, maar startte ook met een eigen praktijk om zo het theoretisch en klinisch werk die mij allebei zo boeien te kunnen combineren.
Die twee met elkaar in dialoog brengen is daarbij steeds mijn betrachting geweest. Zo doe ik naast mijn therapeutisch werk met volwassenen en kinderen onderzoek naar therapeutische processen en ervaringen van mensen met psychotherapie en psychoanalyse.  
Mijn pad kronkelde verder en doorheen de jaren groeide mijn interesse in het werken met kinderen en in het bijzonder met jonge ouders en de allerkleinsten. Zelf moeder worden in 2010 en 2019 zijn daar zeker niet vreemd aan. De wonderlijke reis van een zwangerschap en het moeder worden, ouders worden, het zoeken naar nieuwe evenwichten die nooit volledig in evenwicht geraken, je eigen plaats weer zoeken, de mooie kanten, maar zeker ook de donkere… Het idyllische beeld dat vaak heerst over deze bijzondere periode maakt het soms moeilijk om hier open over te spreken. 
Ook dit vertaalt zich zowel in mijn academisch als in mijn klinisch werk. Aan de universiteit ben ik sinds kort verantwoordelijk voor de postgraduaatsopleiding rond het werken met kinderen, geef ik een keuzevak rond dit onderwerp in de masteropleiding psychologie en startte ik met onderzoek rond ouderschap. In de praktijk wil ik ruimte maken voor wie de nood voelt om te spreken over al datgene wat in deze periode van het leven voor uitdagingen zorgt, waar moeilijk over kan of mag gesproken worden, om samen met jonge moeders en/of vaders op zoek te gaan naar antwoorden die voor hen werkzaam zijn.